مقاله استحصال و بررسي خواص فيبروئين ابريشم بومبيکس‌موري براي کاربردهاي پزشکي دارای 16 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله استحصال و بررسي خواص فيبروئين ابريشم بومبيکس‌موري براي کاربردهاي پزشکي کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله استحصال و بررسي خواص فيبروئين ابريشم بومبيکس‌موري براي کاربردهاي پزشکي،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن مقاله استحصال و بررسي خواص فيبروئين ابريشم بومبيکس‌موري براي کاربردهاي پزشکي :
تعداد صفحات :16
فیبروئین ابریشم، پروتئینی فیبری با خواص مکانیکی بسیار مطلوب است که توسط دسته بزرگی از جانوران از جمله کرم بومبیکس‌موری به شکل رشته‌ای ساخته می‌شود. ساختار منحصر به فرد ابریشم، تنوع فرآوری، زیست‌سازگاری، در دسترس بودن آن به شکل‌های گوناگون، امکان اعمال مهندسی ژنتیک بر روی گونه‌های مختلف، قابلیت استریل‌شدن، شیمی سطح مناسب و تخریب‌پذیری کنترل‌شده، ابریشم را در کاربردهای بالینی، پزشکی، آرایشی-بهداشتی و غذایی به ماده‌ای بی‌نظیر بدل کرده است. در پژوهش حاضر استحصال و بررسی پروتئین فیبروئین از تار ابریشم بومبیکس‌موری با هدف کاربردهای پزشکی و بهداشتی انجام شد. خواص فیزیکی، شیمیایی و ساختاری ابریشم توسط FTIR، XRDو SEM مورد بررسی قرار گرفت. سلول‌های استئوبلاستی G292 به منظور بررسی خواص زیستی این بیومتریال بر روی آن کشت داده شد. نمودار طیف FTIR فیبروئین استخراج شده است که پیک‌هایی را در 1-cm 1655، 1-cm 1530، 1-cm 699 و 1-cm 1239 نشان می‌دهد. فیبروئین ابریشم همچنین پس از استخراج و پس از بازیابی با متانول از نظر میزان بلورینگی با دستگاه XRD مورد بررسی قرار گرفت که ظهور پیک در نمونه بازیابی شده نشان از تشکیل مجدد صفحات بتا داشت. از الیاف ابریشم نیز قبل و بعد از صمغ‌زدایی با SEM تصویر‌برداری شد و قطر نسبی الیاف ابریشم بین 14 تا 24 میکرومتر تعیین شد. آزمون‌های زیست‌سازگاری بیرون‌تنیMTT برای بررسی قابلیت کاربرد آن در بدن انجام شد و سازگاری سلول‌ها در مجاورت فیبروئین به اثبات رسید. استئوبلاست‌های چسبیده بر روی داربست‌ها توسط SEM مورد بررسی قرار گرفت. بررسی‌های فیزیکی و زیستی اولیه بر روی پروتئین فیبروئین سازگاربودن آن با سیستم‌های زیستی را تایید کرد. به نظر می‌رسد پروتیئن حاضر می‌تواند پیش‌ماده مناسبی برای تولید مواد مرتبط با سیستم‌های زیستی باشد.