مقاله طرحوارههاي هيجاني (ESs) در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه (PTSD): به عنوان يک عامل خطر در PTSD دارای 33 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله طرحوارههاي هيجاني (ESs) در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه (PTSD): به عنوان يک عامل خطر در PTSD کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله طرحوارههاي هيجاني (ESs) در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه (PTSD): به عنوان يک عامل خطر در PTSD،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن مقاله طرحوارههاي هيجاني (ESs) در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه (PTSD): به عنوان يک عامل خطر در PTSD :
سال انتشار : 1395
تعداد صفحات :33
به نظر میرسد مبتلایان به اختلال استرس پس از ضربه در راهبردهای تنظیم هیجانی و چگونگی کنار آمدن با هیجانهای دشوار دچار مشکلاتی هستند. مدل طرحوارههای هیجانی ممکن است به عنوان یک مدل یکپارچه برخی از این ویژگیها را توضیح دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی طرحوارههای هیجانی در بیماران مبتلا به PTSD است. تعداد 20 نفر بیمار مبتلا به PTSD بر اساس معیارهای DSMIV-TR و20 نفر افرادی که تجربه تروما را داشتند (Non PTSD) و 20 فرد بهنجار که در متغیرهای جنس و سن همتا شده بودند در مطالعه شرکت کردند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات محور I در DSM-IV (SCID-I)، سیاهه افسردگی بک نسخه2[1] (BDI II)، سیاهه اضطراب بک (BAI)، مقیاس طرحوارههای هیجانی لیهی (LESS)[2]، مقیاس خودسنجی تاثیر رویداد (IES-R) بود. دادهها از طریق روش تحلیل واریانس یکراهه و t مستقل مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که افراد مبتلا به PTSD در مقایسه با دو گروه دیگر، بطور معناداری در طرحواره های هیجانی ناسازگارانه (نشخوارذهنی، احساس گناه، غیرقابل کنترل بودن، سرزنش) نمره بالاتر و در طرحواره های هیجانی سازگارانه (خودآگاهی هیجانی، پذیرش و توافق، قابل درک بودن) نمره پایینتری گزارش دادند. همچنین بیماران مبتلا به PTSD بطور معناداری در سیاهه BDI و BAI نمره بالاتری گرفتند. این نتایج علاوه بر فراهم نمودن طرحوارههای هیجانی سازگارانه جایگزین، اهمیت بالینی مورد هدف قرار دادن و کاهش استفاده از طرحوارههای هیجانی ناکارآمد در بافتار درمان اختلال PTSD را برجسته کردهاست. [1] .Beck depression interview (BDI-II) [2]. Leahy emotional schema scale (LESS)