مقاله ارتباط بين ايمني و کارآيي اماکن و تأسيسات ورزشي از ديدگاه دانشجويان با ميزان شيوع آسيب‌هاي ورزشي دارای 33 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ارتباط بين ايمني و کارآيي اماکن و تأسيسات ورزشي از ديدگاه دانشجويان با ميزان شيوع آسيب‌هاي ورزشي کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله ارتباط بين ايمني و کارآيي اماکن و تأسيسات ورزشي از ديدگاه دانشجويان با ميزان شيوع آسيب‌هاي ورزشي،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ارتباط بين ايمني و کارآيي اماکن و تأسيسات ورزشي از ديدگاه دانشجويان با ميزان شيوع آسيب‌هاي ورزشي :
تعداد صفحات :33
هدف این پژوهش، ارزیابی ارتباط بین وضعیت ایمنی و کارآیی اماکن، فضاها و تجهیزات ورزشی از نظر کاربران (دانشجویان دختر و پسر) با میزان شیوع آسیب‌های ورزشی است. روش تحقیق، توصیفی است و جمعآوری اطلاعات بهصورت میدانی (پیمایشی) انجام شده است. جامع آماری شامل دانشجویان سال تحصیلی 89- 88 (حدود 6000 نفر) بود که 800 نفر دانشجوی شرکتکننده در فعالیت‌های، آموزشی و فوق برنام ورزشی(400 دختر و 400 پسر) بهعنوان نمونه در این مطالعه مشارکت کردند. ابزار جمعآوری داده‌ها پرسشنام محققساختهای شامل 35 گزاره بود که روایی صوری و محتوایی آن از نظر متخصصان قابل قبول (بیش از 70 درصد) بود و پایایی آن طبق ضریب آلفای کرونباخ 87 درصد بهدست آمد. همچنین برای تعیین روائی ساز آزمون و میزان کفایت حجم نمونه از روش تحلیل عاملی استفاده شد که مقدار ضریب کفایت حجم نمونه 85/0 بهدست آمد. تعداد آسیب‌های رخ داده در اماکن ورزشی از سال 1386 تا 1389 از طریق بخش پژوهشی جمعآوری شد. از آزمون کولموگروف – اسمیرنف بهمنظور تعیین طبیعی بودن توزیع، از آزمون لوین برای تعیین تجانس واریانس و از آزمون t مستقل برای مقایس نظرات دو گروه آزمودنی استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان میدهد بهطور میانگین 65 درصد از دانشجویان دانشگاه وضعیت ایمنی اماکن، تجهیزات و فضاهای ورزشی و همچنین کارآیی متناسب با مکانی آموزشی - مسابقاتی را قابل قبول ارزیابی میکنند. ضمن اینکه 22 درصد از دانشجویان پسر و 30 درصد از دانشجویان دختر وضعیت بهداشت اماکن و فضاهای ورزشی را نامناسب معرفی کردند. از طرف دیگر، بررسی گزارشهای بروز آسیب‌های جسمانی در حوزه‌های مختلف دانشگاه نشان میدهد بیش از 60 درصد کل آسیب‌های جسمانی دانشجویان در زمان فعالیت‌های ورزشی در این اماکن رخ داده است؛ از این رو با توجه به حساسیت وضعیت ایمنی و ضرورت افزایش درصد ایمنی فعالیت و جلوگیری از هرگونه حادث احتمالی پیشنهاد می‌شود با توجه به استانداردهای مطلوب، برنامه‌ریزی لازم برای افزایش ضریب ایمنی و بهداشتی پیش‌بینی و کاربرگ‌های لازم برای کنترل و ارزیابی دقیق وضعیت ایمنی و بهداشتی مستمر از طرف نیروی انسانی متخصص تهیه شود. ضمناً در بخش‌های دیگر دانشگاه (کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌ها) نیز تحقیقات مشابهی اجرا شود تا برنامهریزیهای لازم برای بهرهبرداری نتایج این پژوهش از سوی مدیران و مربیان انجام و کلاس‌های آموزشی برای کارکنان این بخش طراحی و اجرا شود.